Ingezonden brief Parool 28 april 2017
Linda Duits heeft een mooi boek geschreven: ‘Dolle Mythes, een frisse factcheck van feminisme toen en nu’. In de rubriek Klapstoel, Het Parool van 22 april, geeft Hans van der Beek een uitgebreid vraaggesprek weer met de schrijfster. Dolle Mythes pakt op een frisse manier een aantal misvattingen over het feminisme aan. Een van de hardnekkigste mythes, als het over de tweede feministische golf van de jaren ’70 gaat, namelijk dat Dolle Mina is opgericht door mannen, wordt tot mijn grote verbazing en een beetje ergernis, door Linda herhaald. In het artikel staat zelfs, enigszins neerbuigend, ‘… door vier mannen en hun vriendinnetjes’. Zo is het niet gegaan – ik was er zelf bij – het initiatief, dat later Dolle Mina zou gaan heten, is in 1969 genomen door twee mannen en twee vrouwen: de broers Michel en Alex Korzec, Rita Hendriks en ik. In een oude Deuxchevaux, op weg naar het ouderlijk huis van Michel en Alex, praatten we met z’n vieren over hoe het kwam, dat vrouwen op zoveel terreinen de tweede viool speelden. Dubbele moraal in opvoeding, man-vrouw stereotypen en vooroordelen, ongelijke machtsverhoudingen in de maatschappij, ongelijke kansen, etc.: we kenden de voorbeelden uit eigen ervaring: Rita Hendriks zag als kleuterleidster hoe meisjes en jongetjes al in een vast rolpatroon gemodelleerd worden: in het roze en blauw, met babypoppen en mecano-dozen … tot latere huisvrouwen en ingenieurs. Hoe kon het dat vrouwen, ongewild zwanger, ‘ondergronds’ hun toevlucht moesten zoeken en ik het geluk had, dat ik bij de enig bekende abortusarts, dokter Wong, terecht kon. Dr. Wong, voor wie ik hierbij oproep een standbeeld op te richten! We besloten er samen iets aan te gaan doen – de naam van Dolle Mina was nog niet geboren, maar de spirit wel. Die onvrede leefde onder jongeren, onder studenten en niet lang na ons tochtje, hadden we een groepje gelijkgestemden bij elkaar om een actiegroep op te richten, vrouwen èn mannen – we werden immers onderdrukt door hetzelfde patriarchale systeem. Die ongelijke positie van man en vrouw konden de mannen, vanwege hun politiek-activistische achtergrond, moeiteloos vertalen naar het begrippenkader van de Maagdenhuisbezetting, waar de meesten van ons elkaar al hadden leren kennen. Het klopt wel, dat de mannen beter in staat waren deze onderdrukking in termen van de laat-kapitalistische klasse-maatschappij te verklaren en te verwoorden. Maar de bewering dat Dolle Mina is opgericht door mannen, ontkent onze authentieke onvrede en onderdrukte gevoelens van frustratie en woede om de ongelijke positie in een maatschappij, die ons vrouwen kansen onthield en waar ook ‘onze’ mannen in gevangen zaten. Dat Rita en ik worden afgedaan als slechts ‘de vriendinnetjes van …’, is een misvatting en een onjuiste interpretatie van de werkelijkheid. Het wordt tijd dat deze mannenmythe wordt rechtgezet.
Dunya Verwey
Dolle Mina van het eerste uur